باور به زیباییهای زندگی ، باوربه اندیشه سبز، باور به قدرت یک ملت و باور به آزادی را در سبز شدنم باور کردم.

سبز شدن اگرچه طیف بسیار وسیعی از افراد را در بر می گیرد و همین امر به زیبایی و پویایی آن کمک می کند اما مبدل به خصلتی قابل دفاع گشته است.خصلتی که زیبا پسند است و زندگی را نه آنچنان که شاهدیم می بیند .زندگی را زیست سرافرازنه ای می داند که لحظه لحظه آن زیباست.زیباست و باورمند است به تمام زیباییها .سبز شدن باوری است که نشان داد تا همگان ببینند که ملت ایران چگونه ملتی است؟همگان دیدند و ما بر عظمت خود بالیدیم و دانستیم که زچه رو بر ایرانی بودنمان باید مفتخر باشیم .دیدیم که چگونه هموطنانمان یکبار دیگر در کنار هم و برای هم به صحنه آمدند.دیدیم که اتحادشان به چه سان گوش فلک را کر کرد و از شرق تا غرب گیتی نام ایران را با افتخار بر صفحه تحولات جهانی ثبت کردند.دیدیم که سبز شدن ما موجب شد تا عشق و علاقه به میهنمان ظهوری دگرباره یابد .دیدیم که سبز شدن تنها مختص تحولات سیاسی نبود و نیست و نخواهد بود .بلکه سبز شدن طی مسیری بود که اندیشه هایمان را سبز کرد.ما را به باور رساند که گر بکوشیم می توانیم موفق شویم ...توانستن را به باورمان تزریق کرد و ایمان یافتیم که لایق پیشرفت هستیم .آری باور سبز شدن زیباست و در پس این زیبایی هزاران هزار حرف است .درآستانه سبزده بدر سبز باشیم و سبز بیاندیشیم چرا که سبز شدن خصلتی است مختص آزاداندیشان و آزادیخواهان .